من فرنوش جواهری پور بعد از سفر به کل دنیا، سرانجام خانه خود را در تورنتو، انتاریو پیدا کردم. از زمان کودکی علاقه زیادی به شعر، موسیقی و رقص داشتم. اولین شعرم را در نه سالگی سرودم. با این حال، مادرم بارها به من میگفت که وقتی جوانتر هم بودم شعرهای خودم را می خواندم. او حتی قبل از تولدم احساس می کرد که من در شکمش می رقصم. هنوز شانزده سال نداشتم که شعرهای ساده با مفاهیم معنوی می سرودم. اشتیاق من در جنبه های مختلف هنری باعث شد تا نه تنها هنر را به عنوان کار اصلی خود بلکه سبک زندگی انتخاب کنم.
سالها پیش من شروع به آموزش کلاسهای ورزشی گروهی مانند زومبا ، زومبای خانوادگی و ورزشهای گروهی کردم. وقتی در خانه تمرین می کردم دختر یک و نیم ساله ام نیز در رقص به من می پیوست. در زمین های بازی که هر روز دخترم را می بردم، بچه های دیگر و خانواده ها هنگام آواز خواندن برای دخترم به من می پیوستند. این زمانی بود که فهمیدم از کار با بچه های کوچک لذت می برم. در بسیاری از موارد مانند مهمانیها و تولد، من سعی کرده ام با بچه های دیگر رقص و آواز انجام دهم، آنها همیشه این کار را دوست دارند.
اکنون من به عنوان مربی رسمی زومبینی معتقدم همه چه کودکان و چه بزرگسالان دارای فرزندی درونی هستند که باید تغذیه و فعال شود. پس از شرکت مداوم در کلاس های زومبینی، بهبود اجتماعی، عاطفی و رفتاری کودکان و بزرگسالان مشاهده شده است. با داشتن این همه عشق و اشتیاق و تجربه برای به اشتراک گذاشتن، همه شما را به چهل و پنج دقیقه شادی ، تجربه تماشای پیوند تماشایی بین شما و فرزندتان، لذت و سرگرمی دعوت می کنم جوری که هرگز نخواهید خواست که کلاس را ترک کنید!
این کلاس برای شما و کودکان زیر چهار سال شما تدوین شده است. در کلاسهای زومبینی من سعی در ایجاد خلاقیت دارم و با استفاده از المنتهای موسیقی, حرکت, نواختن ساز و خواندن آواز در جهت رشد فکری و مغزی و روحی کودکان و سلامت خانواده ها قدم بر خواهیم داشت.
مونا –
استادی صبور و خلاق.